بهترین غذا برای گربه‌های مسن چیست؟

بهترین غذا برای گربه‌های مسن چیست؟

مولف: دکتر جنیفر کوتز

مترجم: دکتر محمودرضا اعتضادی

با افزایش سن گربه‌ها، نیازهای غذایی و فیزیولوژی آن‌ها تغییر می کند، به این معنی که آنچه آن‌ها در سن جوانی می خوردند ممکن است دیگر برای تغذیه گربه شما ایده آل نباشد.

با توجه به اینکه گربه های خانگی بیش از پیش با انسان ها زندگی می کنند، یافتن بهترین مواد غذایی و تغذیه‌ای مناسب برای گربه های مسن از اهمیت بیشتری برخوردار است.

 تغذیه مناسب می تواند سلامت و طول عمر گربه‌ی شما را به حداکثر برساند.

کیفیت یک غذای خوب برای گربه‌ های مسن

بهترین غذاها برای گربه‌های مسن شامل موارد زیر است:

آنتی اکسیدان زیاد

با افزایش سن، تولید رادیکال‌‌های آزاد در بدن افزایش می یابد. رادیکال‌های آزاد، فراورده های طبیعی متابولیسم هستند که حاوی اکسیژن و فاقد الکترون هستند که باعث می شود بسیار واکنش پذیر باشند.

رادیکال های آزاد در اصل الکترون ها را از هر مولکولی که در نزدیکی آنهاست می ربایند. به عنوان مثال پروتئین ها، غشاهای سلولی و DNA. هنگامی که یک مولکول مجبور به دادن الکترون شود، غالباً کارایی خود را از دست داده و خود به یک رادیکال آزاد تبدیل می شود که این مسئله را تشدید می کند.

آنتی اکسیدان‌ها می توانند بدون تبدیل شدن به رادیکال های آزاد، الکترون را به رادیکال‌های آزاد بدهند، در نتیجه چرخه آسیب های مولکولی و سلولی را می شکنند.

ویتامین E، ویتامین C (اسید اسکوربیک)، ویتامین A، کاروتنوئیدها و سلنیوم همه آنتی اکسیدان‌های قدرتمندی هستند. بنابراین غذایی که شامل این موارد باشد برای گربه ها‌ی مسن، گزینه بسیار خوبی خواهد بود.

سطح چربی متوسط ​​تا زیاد

در حدود سن 11 یا 12 سالگی، توانایی گربه‌ها برای هضم چربی شروع به کاهش می کند. چربی‌ها حاوی کالری بیشتری در هر گرم نسبت پروتئین یا کربوهیدرات ها هستند، بنابراین می توانند تاثیر زیادی بر توانایی گربه‌های مسن تر برای استخراج کالری (انرژی) از مواد غذایی داشته باشند.

رژیم‌های غذایی برای گربه‌های مسن‌ باید حاوی میزان چربی بیشتری باشد که مقدار دقیق آن براساس نمره‌ی وضعیت بدن گربه می‌باشد. گربه‌های لاغر برای به حداکثر رساندن مقدار کالری خود به چربی زیادی احتیاج دارند. گربه‌های دارای اضافه وزن به چربی کمی کمتر نیاز دارند.

پروتئین کافی

تحقیقات نشان داده است که حدود 20 درصد از گربه‌های بالای 14 سال توانایی کمتری برای هضم پروتئین دارند. این مسئله را با کاهش توانایی جذب چربی ترکیب کنید که در نتیجه، به احتمال زیاد بدون مداخله در رژیم غذایی، یک گربه‌ی مسن هم چربی و هم عضله‌ از دست می دهد.

از دست دادن عضله نگران کننده است زیرا گربه با افزایش خطر بیماری مواجه می شود. بررسی ها نشان می دهد که 15٪ گربه‌های بالای 12 سال وضعیت بدنی زیر حد مطلوب دارند و گربه هایی که بالای 14 سال سن دارند 15 برابر بیشتر از آنچه باید باشند لاغر هستند.

غذای گربه های مسن باید دارای پروتئین کافی باشند که عضلات تحلیل نرود. اضافه کردن آمینو اسیدها (مانند کارنیتین) به غذای گربه های مسن می تواند در این زمینه کمک کننده باشد.

سطح فسفر پایین

بسیاری از گربه‌های مسن مبتلا به بیماری مزمن کلیه (CKD) هستند و یا در معرض خطر آن می باشند. در گذشته، دامپزشکان معمولاً رژیم‌های غذایی با پروتئین کم را برای گربه‌های مسن تر پیشنهاد می کردند تا از کلیه‌های آن ها محافظت کنند، اما این دیگر صدق نمی کند.

با این حال ، آنچه مهم است، ارزیابی محتوای فسفر یک غذای گربه است.

کلیه‌ها وظیفه حذف فسفر اضافی را از جریان خون را بر عهده دارند و با وجود CKD  کار سختی را در این زمینه انجام می دهند. سطح بالای فسفر خون می تواند کلسیم را از استخوان‌ها بیرون بکشد، باعث شود که گربه احساس کسالت داشته باشد، منجر به آسیب بیشتر به کلیه‌ها شده و مشکلات دیگری را در بدن مانند پوکی استخوان ایجاد کند.

با توجه به این موارد، غذاهای گربه های مسن باید حاوی مقادیر بسیار کم فسفر باشد. منابع پروتئینی با کیفیت بالا معمولا حاوی فسفر کمتری نسبت به منابع با کیفیت پایین هستند. غذاهای خشک مخصوص گربه های مسن معمولا حاوی مقادیر کنترل شده فسفر هستند. همچنین برای تهیه بهترین منبع پروتئین و موادغذایی با مقدار فسفر پایین برای گربه خود با دامپزشک خود مشورت کنید.

اسیدهای چرب امگا 3

گربه های مسن معمولا از درجاتی از آرتریت مفاصل رنج می برند. دانشمندان بر این باور هستند که اسیدهای چرب امگا 3 با کاهش فعالیت های التهابی و کاهش فعالیت آنزیم هایی که باعث تخریب غضروف های مفصلی می شوند در کنترل و درمان آرتریت مفید باشند.

اختلال شناختی در گربه ها که شباهت زیادی به زوال عقل در انسان دارد، یکی دیگر از مشکلات شایع در گربه‌های مسن است.

تحقیقات انجام شده در سگ‌ها نشان می دهد که اسیدهای چرب امگا 3 توانایی کاهش اثرات عملکرد شناختی و زوال عقل را دارند. با وجود اینکه هیچ مطالعه‌ای در مورد گربه‌ها نشده است، این احتمال وجود دارد که اسیدهای چرب امگا 3 در جلوگیری از اختلال شناختی در گربه های مسن نیز مفید باشند.

روغن‌ ماهی‌های سردآبی، به عنوان مثال ماهی سالمون، آنچوی یا ساردین بهترین منابع اسیدهای چرب امگا 3 برای گربه‌ها هستند. بنابراین اضافه کردن ماهی در جیره غذایی گربه های مسن توصیه می شود.

غذای مورد علاقه

و آخرین نکته اینکه، بهترین غذا برای گربه‌های مسن باید غذای دلپذیر و مورد علاقه او باشد تا اشتهای او را تحریک کند.

گربه ها خانگی با بزرگ ‌تر شدن بسیار بهانه گیر می شوند، بنابراین اگر بتوانیم آنها را به خوردن یک غذایی مغذی و مناسب ترغیب کنیم، موفقیت بزرگی بدست آوردیم.

اگر در مورد گربه هایی صحبت می‌کنیم که واقعاً به پایان عمر خود نزدیک می شوند، فکر می کنم غذای ایده آل برای آن ها همان چیزی است که به خوردن آن علاقه نشان می دهند. وقتی که به این نقطه می‌رسند بهتر است آنها را لوس کنیم و چیزی که می خواهند را به آنها بدهیم، چون در این سن به سختی می توان آنها را به خوردن هیچ چیز دیگری وادار کرد.

بنابراین به جای تلاش برای مجبور کردن این گربه‌ها به خوردن مغذی ترین مواد غذایی، هنگامی که پایان عمر آن ها نزدیک می‌شود، تغذیه‌ی ایده آل جای خود را به غذای مورد علاقه می دهد.

با دامپزشک خود مشورت کنید

توصیه‌های دامپزشک در مورد پیشنهادهای رژیم غذایی دقیق گربه‌، به صورت فردی متفاوت خواهد بود، خصوصاً اگر گربه‌ی مسن شما به بیماری خاصی مبتلا باشد و بتوان قسمتی از آن را از طریق رژیم غذایی مدیریت کرد.

از دامپزشک خود بخواهید که بر اساس نیازهای منحصر به فرد گربه‌ مسن شما تعیین کند که کدام غذا برای گربه شما بهترین است.

منبع: PetMD