آیا سگ ها می توانند تلویزیون ببینند؟

آیا سگ ها می توانند تلویزیون ببینند؟

نویسنده: کاترین تولفرد

مترجم: دکتر محمودرضا اعتضادی

اگر سگ شما تاکنون به سایر حیوانات در تلویزیون پارس کرده است یا مشتاقانه یک بازی فوتبال را تماشا کرده است، شما ممکن است از خود بپرسید که آیا امکان دارد که او با شما به دیدن سریال Game Of Thrones بنشیند و از دیدن آن لذت ببرد.  

آیا سگ ها واقعا تلویزیون تماشا می کنند؟

ژولی هچت، یک دانشجوی دکترای رفتار شناسی حیوانات در دانشگاه City شهر نیویورک، می گوید سگ ها دلایل خیلی زیادی برای پارس کردن دارند که ما قطعا نمی توانیم بدانیم که واکنش آن ها به خاطر سگ دیگری در تلویزیون بوده است یا خیر.

سگ ها به نوعی ذهنیت خلافکارانه دارند. زمانی که سگ شما صداهای زیادی می شنود که همزمان اتفاق می افتند، او ممکن است که به آن ها ملحق شود. پارس کردن عموما صدا زدن و پاسخ گرفتن نیست. پارس به یک غریبه از پارس “من تنها هستم” متفاوت است.

کلیو وین، یک استاد روانشناسی و مدیر علوم جانورشناسی دانشگاه ایالتی آریزونا می گوید امکان دارد که تصاویر بصری خاصی بتوانند سگ ها را به دیدن تلویزیون بکشانند.

او می گوید تصاویر ثابت وزن زیادی را با خود حمل نمی کنند اما حرکات خاص ممکن است برای آن ها جذاب باشد. مغز یک سگ به صورتی است که زمانی که حرکت چهار نعل حیوان دیگری را در صفحه نمایش می بیند به هیجان می آید. مغز آن ها منحصرا به آن پاسخ می دهد. گرچه من قویا مشکوم که یک سگ بداند که او در حال نگاه کردن به سگ دیگری می باشد.

سگ ها به خاطر حس برتر بویایی خودشان شناخته شده هستند اما بینایی آن ها نسبت به ما پایین تر است. زمانی که آن ها به آن حیوان نگاه می کنند که در عرض صفحه نمایش چهار نعل می دود آن ها آن را به سایه های زرد و آبی می بینند (سگ ها نمی توانند قرمز و سبز را تشخیص دهند).

وین می گوید بیشتر، من فکر می کنم آنچه یک سگ بر روی تلویزیون می بیند یک سری در هم آمیختگی رنگی بی معنی است تا زمانی که صدایی با یک محرک خاص شکل بگیرد. من فکر می کنم این صدا است که برای سگ ها جذابیت دارد. آن ها شنوایی به مراتب دقیق تری نسبت به ما دارند. وین واکنش سگ خود را به صداهای سگ هایی که پارس می کردند، گربه هایی که میومیو می کردند و بچه هایی که گریه می کردند در روی تلویزیون مشاهده کرد.

آرون مک دونالد، یک رفتار شناس شناختی کاربردی حیوان شناسی و مولف کتاب سگ های سه بعدی، این تئوری را ارائه می دهد که فرآیند اجتماعی شدن سگ ها ممکن است به تشریح عادت های مشاهده تلویزیونی آن ها کمک کند.

او می گوید زمانی که سگ ها با یکدیگر ملاقات می کنند، در حدود 90 ثانیه رفتار اکتشافی وجود دارد که در آن، آن ها یکدیگر را بو می کشند و دایره وار دور یکدیگر حرکت می کنند. آن ها یکدیگر را برای مهارت های سازگاری، قلمروی و والدینی تست می کنند.

سگ هایی که تلویزیون نگاه می کنند قصد دارند که این کار را انجام دهند. آن ها ممکن است که به تلویزیون پارس کنند که ببینند آیا پاسخی وجود دارد. زمانی که آن ها به تلویزیون خیز بر می دارند آن ها به دنبال اطلاعات بیشتری هستند. آن ها انتظار دارند که بو بکشند، لمس کنند و درگیر دستکاری و ارزیابی مهارتی شوند.

سگ ها در آنچه جالب و سرگرم کننده می بینند انتخابی عمل می کنند. درست مانند ما، هر سگ ترجیحات شخصی و قدرت خودش را دارد. نژادهای خاصی مانند سگ تازی و سگ تازی مسابقه ای متخصص در پیدا کردن طعمه خود با استفاده از چشم و سرعت هستند. لذا آن ها ممکن است زمانی که تصاویر در حال حرکت را بر روی تلویزیون می بینند تمایل بیشتری به واکنش داشته باشند. اما هیچ دلیلی در علم رفتار حیوانات وجود ندارد که آن را ثابت کند.

مک دونالد می گوید بعضی از سگ ها خیره می شوند—آن ها به دیگران نگاه کرده و تمرکز می کنند. بعضی ها ممکن است با بوی شما درباره شما یاد بگیرند.بعضی از رفتارشناسان بر این باور هستند که آن ها به شرایط و حس  گذشت زمان توجه می کنند.  

تلویزیون طراحی شده برای سگ ها

در حالی که این احتمال وجود ندارد که سگ شما برای دستگاه ریموت تلویزیون با شما بجنگد، او ممکن است به اندازه کافی کنجکاو باشد که بی حرکت برای یک قسمت از محتویات برنامه هاپوها که فقط برای او تولید شده است بنشیند. DogTV که برای مشترکین از سال 2012 قابل دسترس می باشد مجموعه ای از برنامه هایی را تولید می کند که ادعا می شود امکان دارد تا سگ شما را سر گرم کند و روحیات او را عوض کند.

هچت می گوید مهم است که قبل از اینکه سگ خود را در مقابل تلویزیون قرار بدهیم، بفهمیم چه چیز بخصوصی برای او جذاب است.

او می گوید جذابیت در چشم بیننده است. آنچه که یک سگ را تحریک می کند ممکن است برای دیگری تحریک کننده نباشد. بهترین حالت آن است که از قبل تصاویری را برای او انتخاب کنید و ببیند سگ شما به چه چیزی پاسخ می دهد.

هچت پیشنهاد می کند در صورت امکان با استفاده از دوربین ویدئویی از سگ خود بعد از اینکه بیرون از منزل رفتید فیلم بگیرید. شما ممکن است بفهمید که زمانی که پستچی می آید او خودش را جابجا نمی کند اما ماشین جمع آوری زباله او را تحریک می کند.

DogTV از لحاظ علمی قابلیت هایی دارد که محتویات آن توسط کارشناسان برجسته حیوانات خانگی طراحی شده است تا نگرانی های سگ شما را کم کرده و بتدریج او را آرام کند تا تحملش را در مقابل صداها و شرایط ناراحت کننده بیشتر کند.

وین می گوید تنها راهی که آموزش ممکن است موثر باشد از طریق فرآیند وابستگی است که در آن شما به سگ اجازه می دهید  تا به مکررا به تکرار یک صدا که او را تحریک می کند عادت کند. اگر به عنوان مثال، اگر سگ شما از جارو برقی می ترسد شما ممکن است در زمانی که بیرون می روید صدای خیلی کم جاروبرقی را برای آن پخش کنید.  اما شما باید مراقب باشید— اگر صدا به اندازه ای باشد تا نگرانی او را تحریک کند او می تواند تمام روز درگیر استرس شود.

مک دونالد در مورد استفاده از تلویزیون به عنوان یک منبع آموزشی مشکوک است.

او می گوید من در آن سرمایه گذاری زیادی نمی کنم. مشکل این است که همه آن بینایی و صدا است و هیچ لمسی وجود ندارد. آن یک جاده یک طرفه است. جلو رفتن و عقب رفتنی وجود ندارد. اگر سگی تصمیم درستی نگیرد هیج پی آمدی برایش وجود ندارد و زمانی که تصمیم درستی می گیرد هیچ پاداشی نیز وجود ندارد.

وین می گوید این امکان وجود دارد تا به سگتان کمک کنید تا آرام تر شود.

چند مطالعه کوچک نشان داده  اند که موزیک آرامش بخش می تواند تاثیر آرام کننده ای بر روی یک سگ داشته باشد. در طبیعت، بیشتر گونه ها درباره اینکه چه صداهایی آرامش بخش هستند و چه صداهایی اضطراب آور اتفاق نظر دارند. او می گوید سطحی از عمومیت بین گونه ای، وجود دارد.  

سگ ها احتمالا مانند انسان ها در نگاه کردن به تلویزیون زیاده روی نمی کنند

هر منفعتی که سگ ها از نگاه کردن به تلویزیون بدست می آورند احتمالا تمایلی برای تبدیل شدن به  تنبل های میزنشین مانند همتایان انسانی خود ندارند. مک دونالد اعتقاد دارد تلویزیون می تواند مغز بعضی از سگ ها را برای مدتی مشغول کند اما آن ها نهایتا موجودات اجتماعی هستند که احتمالا تلویزیون را به عنوان یک پرده می بینند.

او می گوید سگ ها در زندگی کردن در زمان حال خوب هستند. آن ها ممکن است چیزی را روی تلویزیون ببینند و سپس زمانی که تصویر می رود، آن ها فکر می کنند “خوب، من هم ترک می کنم و به زندگی ادامه می دهم”. من احساس نمی کنم آن ها اصراری برای تغییر کانال داشته باشند.  

منبع: PetMD